"Augustinus gaf in zijn Confessiones een treffende beschrijving van wat tijd is: 'Wanneer maar niemand het me vraagt, weet ik het; wil ik het echter uitleggen aan iemand die het vraagt, dan weet ik het niet.' Het is deze spanning tussen het weten en ervaren van tijd die twintigste-eeuwse filosofen zoals Husserl, Heidegger en Ricoeur als uitgangspunt hebben genomen. Tijd is een belangrijk deel van onze existentie en we kunnen hem alleen leren kennen via ons bewustzijn ervan, zo stelt de fenomenologische school. Van Buuren laat de geschiedenis van dit denken over tijd zien. Uiteindelijk komt die uit op een methode waarin we met de tijd in dialoog treden. Onze verhouding tot de tijd vertoont raakvlakken met het verhaal. Ook dat vraagt op dezelfde wijze om interpretatie en dialoog."