Mijn honger naar kennis bracht me naar Amsterdam, Ghana, Maastricht, Nijmegen en nu Utrecht. Waar ik heel wat af fiets in mijn eerste weken als nieuwe directeur van Studium Generale, om de universiteit, de stad, strategische thema's, de focusgebieden en de vele opleidingen te leren kennen. Ondertussen kom ik tegen waar het echt om gaat: spannend onderzoek, relevante kennis, mooie verhalen en boeiende sprekers. Dat is wat de wereld en de wetenschap te mooi maakt om maar vanuit één perspectief te bekijken. Daarom koos ik er 23 jaar geleden voor om antropologie te gaan studeren, en kies ik nu voor Studium Generale.
De SG-machine draaide op volle toeren toen ik begon. Er viel dus van alles te observeren en te onderzoeken. In real-time met het inspirerende team van SG, maar ook online via de website en app. Onderweg in de trein van en naar mijn woonplaats Arnhem ging ik 'Back to the future' met lezingen over duurzaamheid. Aan de keukentafel liet ik me overtuigen door 'Bewijs' in zijn verschillende wetenschappelijke gedaanten. En thuis op de bank raakte ik opnieuw gefascineerd door de wisselwerking tussen technologie en het dagelijks leven dankzij de 'Huisje, boompje, beestje'-lezingen.
Een week na mijn start stond ik voor het eerst op het SG-podium, om prof. Louise Fresco te introduceren. Met mooie voorbeelden uit kunst en wetenschap leerde ze ons 'vanuit de ooghoeken te kijken' en open te staan voor inspiratie op plekken waar je die niet verwacht. Zulke plekken vind ik zelf meestal daar waar wetenschap andere maatschappelijke domeinen raakt. Beleid bijvoorbeeld, of media, innovatie of gezondheidszorg. Vaak worden wetenschappelijke en maatschappelijke waarden dan tegenover elkaar gezet. Voor mij zit de kracht van de academie in het zoeken en laten zien van manieren waarop deze waarden elkaar kunnen versterken. En dat gebeurt in de interactie tussen wetenschappers en hun publiek.
Hoe een goede gespreksleider daar een belangrijke bijdrage aan kan leveren, liet Arnon Grunberg zien in zijn gesprek met prof. Ewald Engelen en prof. Harro Maas. Even boeiend als onnavolgbaar, met veel stof tot zelf verder denken – heerlijk vind ik dat. Wat me ook raakt, is het lef om persoonlijk te durven zijn, zoals Robert Vuijsje deed in zijn herdenkingslezing. Wetenschap of geen wetenschap? Zolang ik er de wereld er anders van ga zien of begrijpen, krijg ik er geen genoeg van.
Het smaakt dus naar meer. Gelukkig zijn we achter de schermen alweer druk bezig met het najaarsprogramma (in de eerste week van augustus komt het programma online en verzenden we de brochure). Houd voor ook de social media in de gaten, en geniet ondertussen van een heerlijke zomer met het nieuwe Digimagazine. Tot in september!
