De hypes en innovaties in onderwijsland volgen elkaar in rap tempo op. Leraren zien met lede ogen aan hoe beleidsmakers elk jaar met nieuwe adviezen en richtlijnen komen. Ondertussen heeft een groot deel van de jongeren leesproblemen en neemt de rekenvaardigheid af. Hoe komt het dat achterhaalde ideeën steeds weer opduiken in beleidsnota’s? Zit de oplossing in meer, beter en strenger monitoren? En is de terugkeer van de verplichte boekenlijst het antwoord op de leescrisis?