Twee verouderde fabrieken van Tata Steel hoeven niet te voldoen aan de nieuwe Europese regels voor uitstoot, berichtte de Volkskrant. Voor de zogenaamde cokesfabrieken, waarin kolen tot cokes worden verwerkt die worden gebruikt bij het stoken van de hoogovens, worden geen maximale emissies gehanteerd voor zwaveloxide, stikstofoxide en stof. En dus blijven de verouderde fabrieken, die kampen met ernstige lekkages en andere mankementen, evenveel uitstoten en mens, natuur en milieu vervuilen.
En daarmee overtreedt Tata Steel de richtlijnen in Nederland. Waaronder bijvoorbeeld het Schone Lucht Akkoord dat in 2020 afgesloten werd door Rijk, provincies en gemeenten. Hierin staat onder andere dat voor emissiegrenzen in Nederland zoveel mogelijk de onderkant van de Europese normen moet worden aangehouden. Had Tata Steel misschien te weinig tijd om de fabrieken aan te passen? Niet waar, is te lezen in het stuk. De strengste Europese normen waar het nu over gaat, werden namelijk al in 2012 vastgesteld. De afgelopen tien jaar had het bedrijf dus al de tijd om zichzelf hierop voor te bereiden en maatregelen te treffen.
Waarom is de uitstoot dan nog niet verminderd? Uit eigen initiatief zullen multinationals als deze geen duurzame investeringen doen, zegt onderzoeker financiële sector en handel Myriam Vander Stichele: “Multinationals zullen niet zo snel inzetten op lange-termijndoelen, omdat dit de kortetermijnbelangen van beleggers ondermijnt.” En het Schone Lucht Akkoord dan, waarom worden ze daar niet aan gehouden? Het antwoord is volgens toezichthouder Omgevingsdienst Noordzeekanaalgebied heel simpel: afspraken uit dat akkoord zijn ‘juridisch niet bindend’ en ‘de partijen kunnen niet in rechte worden aangesproken op het niet nakomen van de afspraken’. Het akkoord is dus niets waard en een vervuilend bedrijf als Tata Steel kan rustig zijn gang gaan. Meer weten over de macht van multinationals en banken? Bekijk de opname met Myriam Vander Stichele hier.
