Lachen doen we meestal met anderen erbij. Volgens de 'Theory of Mind' hebben mensen het vermogen zich in te leven in de ander en kan je je op die manier de gedachten en emoties van de ander voorstellen. Is dat met lachen ook het geval? En vanaf wanneer zijn kinderen hiertoe in staat? En hoe zit het met huilen? Huilen kinderen alleen als ze zelf gefrustreerd zijn of kunnen ze zich ook inleven in verdriet van anderen?