Cybercriminaliteit roept bij veel mensen associaties op met hackers die geld of data stelen. En deels klopt dit beeld: deze week werd nog bekend dat er drie grote politieke partijen uit Australië zijn gehackt doordat een nog onbekende dader toegang heeft weten te krijgen tot de servers van het Australische parlement. Gezien de aankomende verkiezingen in Australië is een politiek motief voor de hack waarschijnlijk, ook omdat we dit de afgelopen jaren vaker hebben gezien. Dit is echter slechts één manier waarop criminelen gebruik maken van het internet voor illegale praktijken.
Dark web
Cybercrime kent vele gedaanten en sommige daarvan komen steeds dichter bij de ‘gewone mens’. Het verhaal van een softwarebedrijf uit Heemskerk dat afgelopen weekend naar buiten kwam liet dit ook zien. Dit bedrijf krijgt vrijwel wekelijk enveloppen die zij niet hebben verstuurd geretourneerd met daarin cocaïne, amfetamine of andere zware harddrugs. Eigenaar Marc Paro zegt dat de zendingen waarschijnlijk afkomstig zijn van een drugdealers die actief zijn op het dark web. Zijn maken de enveloppen van Paro’s bedrijf na om zo niet op te vallen in de post. De politie is het spoor bijster: doordat de daders opereren via het dark web en hun betaling ontvangen in cryptomunten, kunnen zij volledig anoniem te werk gaan. Sterker nog, de politie geeft toe niet eens in te kunnen schatten op welke schaal dit soort praktijken gebeuren. Het toont aan de cybercriminelen vele gedaantes kennen en met hun creativiteit en vernuft de opsporingsdiensten voor blijven.
Verschillende strategieën
Criminoloog Rolf van Wegberg onderzoekt de strategieën waarmee cybercriminelen te werk gaan. In zijn lezing vertelde hij dat deze strategieën vooral gericht zijn op het verkrijgen van je meest waardevolle informatie online. Dit zijn vaak voordehand-liggende data zoals je bankgegevens en wachtwoorden, maar ook data waar je online minder voorzichtig mee omspringt zoals vakantiefoto’s. De manier waarop ze deze data kunnen gebruiken is evengoed veelzijdig. Ze proberen soms je bankrekening te plunderen, maar ze kunnen óók je gegevens doorverkopen aan andere cybercriminelen. Dan is er nog de optie om ransomware te gebruiken. Daarmee versleutelen ze slechts je data waardoor jij er niet meer bij kan totdat je een bepaald bedrag hebt betaald. Ondanks dat het overgrote deel van de slachtoffers dit niet doet, is het duidelijk dat deze vorm van afpersing al snel lucratief kan zijn: “Nu zijn het ook maar 3% van de mensen die betalen, en dat is genoeg om winst te maken. Uit onderzoek blijkt dat het zelfs genoeg is als maar 0,03% betaalt” stelt Van Wegberg.
Ben je benieuwd hoeveel geld deze cyberboeven verdienen, hoe de politie te werk gaat tegen cybercriminaliteit en hoe jij jezelf ertegen kan wapenen? Bekijk dan zijn lezing of lees het bijbehorende blog.
