In de laatste lezing gaat Reumer in op de evolutie van zoogdieren die nu nog steeds bestaan, zoals walvissen, olifanten, paarden en zeekoeien. En de mens en zijn naaste primatenfamilie niet te vergeten. Hoe zit het met de tocht van de mens uit de bakermat Afrika? Waar leidt die tocht naartoe in de toekomst? Evolutie is toeval en dus onvoorspelbaar, maar toch wagen we een blik in de toekomst van de evolutiebiologie. Staat er een nieuw paradigma te wachten, waarin de visie op de evolutie van dier- en plantensoorten een transformatie ondergaat?