Later schakelde Shiva over naar interdisciplinair onderzoek in wetenschap, technologie en milieupolitiek. Dit onderzoek verrichte ze aan het Indian Institute of Management in Bangalore. In 1982 richtte ze een onafhankelijk instituut op: 'The research foundation for science, technology and ecology' in Dehra Dun, India. Dit instituut houdt zich bezig met kwalitatief en onafhankelijk onderzoek op het gebied van de belangrijkste ecologische en sociale thema's van onze tijd. Men werkt er nauw samen met lokale gemeenschappen en sociale bewegingen.

Een boek van Shiva's hand is onder andere The violence of the green revolution en Monocultures of the mind. Hierin gaat ze in tegen het dominante paradigma van niet-duurzame groene landbouwrevolutie. Dr. Shiva's bijdragen aan genderissues zijn nationaal en internationaal erkend. Haar boek Staying alive veranderde het beeld van Derde Wereld-vrouwen in het Westen op een ingrijpende manier. Een bekende publicatie van Shiva is het rapport voor de Voedsel- en landbouworganisatie, over vrouwen en landbouw getiteld: De meeste landbouwers in India zijn vrouwen (1990).

Vandana Shiva is ook bekend als activist. In de jaren '70 maakte Shiva deel uit van de Chipko-beweging die actief tegenstander was van de commerciële houtkap. De beweging werd bekend door het 'knuffelen' van bomen om hen te beschermen tegen het kappen. Dit initiatief gaf aanzet tot de term 'bomenknuffelaar' voor een milieuactivist.