Verlinde is een internationaal gevierd expert in de snaartheorie, een theorie die de zwaartekracht en de kwantummechanica samenvoegt. Hij houdt zich bezig met niets minder dan de aard van zwaartekracht verklaren. In 2016 publiceerde hij een alternatief voor de zwaartekrachttheorie van Einstein. Met zijn nieuwe benadering kunnen ook het uitdijende universum en snel draaiende sterrenstelsels worden verklaard, wat met de theorieën van Einstein en Newton niet kan.

Van 1999 tot 2003 was hij hoogleraar aan Princeton University. Verlinde studeerde Natuurkunde aan de Universiteit Utrecht, en promoveerde aan deze universiteit onder supervisie van Bernard de Wit en Nobelprijswinnaar Gerard 't Hooft. In de artikelen over conforme veldentheorie die hij in die periode publiceerde, voerde Erik twee begrippen in die later naar hem vernoemd zijn: de Verlinde-algebra en de Verlindeformule.

Verlinde won in 2011 de Spinozapremie, de hoogste Nederlandse onderscheiding in de wetenschap, die jaarlijks wordt uitgereikt.