Hij promoveerde in Leuven op een proefschrift over de moraal van Nietzsches moraalkritiek. Sinds 1993 is hij hoogleraar Wijsgerige Ethiek aan de Faculteit der Wijsbegeerte van de Radboud Universiteit Nijmegen en sinds 2002 is hij buitengewoon hoogleraar Ethiek aan het Hoger Instituut voor Wijsbegeerte van de Katholieke Universiteit Leuven.

Van 2006 tot 2010 was hij wetenschappelijk directeur van het Centrum voor Ethiek van de Radboud Universiteit Nijmegen. Van Tongeren leidt de Nietzsche Research Group, die werkt aan een woordenboek bij Nietzsches werken. Hiernaast doet hij onderzoek naar de betekenis van Nietzsches praktische filosofie en was hij in 2013 onderzoeker aan het STIAS (Stellenbosch Institute of Advanced Studies). Van Tongeren schrijft wetenschappelijke en vakpublicaties, onder meer over deugden zoals bijv. Deugdethiek in discussie. Filosofie & Praktijk, 26(3), 66-78, (2005). Zijn meest recente boeken zijn Het Europese nihilmisme (Nijmegen: Vantilt 2013, 2e druk) en Leven is een kunst (Zoetermeer: Klement 2014, 6e druk) waar hij in 2013 de Socrates prijs mee won.

Paul van Tongeren (1950) studeerde theologie en filosofie in Utrecht en Leuven.