De ontwikkelingen in computertechnologie en robotica maken het mogelijk om emergente processen te simuleren. De Maastrichtse informaticus Karl Tuyls kijkt de kunst af bij mieren en bijen om 'domme' robotjes intelligente dingen te laten doen. Door middel van computersimulaties test hij de zwerm. Bijen en mieren hebben een klein brein, en dus ook een relatief eenvoudig cognitief systeem en een beperkt communicatievermogen. In grote groepen kunnen ze echter moeilijke taken aan, zoals het op efficiënte wijze verzamelen van voedsel. Door slim samen te werken bereiken deze insecten meer dan je op basis van hun individuele capaciteiten zou verwachten. Dit wordt ook wel zwermintelligentie genoemd. De werking van deze eenvoudige eigenschappen en de emergente probleem-oplossende resultaten laten zich goed met robotjes modelleren. Dit modelleren heeft ook praktisch nut: bij het zoeken naar slachtoffers in een rampgebied, het observeren van natuurgebieden en dijken, en de regulering van verkeersstromen.