Nadat ze in in 1983 haar doctoraal had gehaald, vertrok ze naar Australië waar ze werkte als directeur van organisaties die zich inzetten voor daklozen en vluchtelingen. Ook richtte zij centra op voor mishandelde vrouwen, en voor vreedzame conflictbemiddeling.

In 1992 keerde ze terug naar Nederland en werkte in 1993 voor IMCO, het provinciaal ondersteuningsinstituut van Noord-Holland. Tussen 1994 en 1997 werkte ze als directeur van een Haagse vrouwenopvang, van 1998 tot 2001 als senior projectadviseur Dienst Maatschappelijke Ontwikkeling van de gemeente Amsterdam en van 2001 tot 2003 als Directeur Sociale Zaken van de gemeente Purmerend.

In 2003 begon Van Tongeren als directeur van Greenpeace. Voor haar werk bij Greenpeace werd ze opgenomen in de 'Duurzame 100' van het dagblad Trouw. Van Tongeren heeft verschillende bestuurlijke functies gehad: onder andere bij een theatergroep, een kinderdagverblijf, een Europese lobbyorganisatie, Women on Top en een onderneming in duurzaam vastgoed. Sinds 2010 is zij Tweede Kamerlid voor Groenlinks.

Liesbeth van Tongeren (1958) studeerde rechten aan de Vrije Universiteit en Internationaal Recht aan de Universiteit van Amsterdam.