Erik Sistermans studeerde van 1983 tot 1989 Scheikunde aan de Universiteit van Leiden, met moleculaire genetica als specialisatie. In 1996 promoveerde hij in aan de Medische faculteit in Nijmegen op een proefschrift met de titel “Murine creatine kinase B: cell-type specific expression and biochemical role”. In 1994 begon hij als klinisch moleculair geneticus bij de sectie DNA-diagnostiek van de afdeling Antropogenetica in Nijmegen, met als specialisatie de genetica van mentale retardatie en neurologische aandoeningen.