Met wetenschappers gaan we de verschillende fases van het ouderschap langs. Van de conceptie tot de opvoeding: welke adviezen en meningen snijden hout en welke niet?

Van eicel tot puber: we houden de ontwikkeling van kinderen nauwlettend in de gaten. Risico's tijdens de zwangerschap willen we vermijden en de opvoeding moet zo optimaal mogelijk. Die controledrift leidt tot twijfel en onzekerheid bij (aanstaande) ouders. Ze wenden zich tot dokters, familieleden en momfluencers voor adviezen. Van Bach luisteren voor een optimale ontwikkeling van het babybrein tot huid-op-huidcontact voor veilige hechting.

Op welke manier beïnvloeden maatschappelijke normen en wetenschappelijke kennis ons denken over zwangerschap, ontwikkeling en opvoeden? En hoe kun je in de overdaad aan adviezen en meningen eigenlijk het goede doen?