Bewapend met een camera streamden tv-makers Tim van den Besten en Nikolaas Verheul twee weken lang hun dagelijks leven en deelden al hun gegevens met de kijker. Je zag hoe ze naar de wc gingen, welke berichten ze verstuurden, en wat hun hartslag was. Wat zijn de emotionele gevolgen van altijd te worden bekeken en beoordeeld? Het bleek niet te doen. Afgelopen vrijdag is het privacy-experiment 'Super Stream Me' een week eerder stopgezet dan gepland. “Ik kan me voorstellen dat het nu dan klinkt alsof ik me aanstel, maar je hebt nergens meer een schild. Ik voelde me soms een diertje dat op zoek is naar een beschutte plek, maar die beschutte plek was nergens,” zegt Tim in Het Parool. Publicist en onderzoeker dr. Linda Duits reflecteert op het experiment op haar blog: “Uiteindelijk denk ik dat Super Stream Me heel mooi heeft laten zien dat privacy niet gaat om wat anderen niet van je mogen weten (blijkbaar zijn dat poepgeluiden, seks en je pincode) maar om het recht jezelf te mogen afzonderen.”
Het experiment is een knipoog naar ons gedrag op sociale media. Wellicht extreem, maar ook in het dagelijks leven meten en delen we steeds meer. Wat doet dat met je? En wat gebeurt er met al die data? Dr. Ingrid Geesink (Rathenau Instituut) sprak bij Studium Generale over de digitalisering van het lichaam met apps en sensoren.
Op 29 september is de Privacyrede 2015, waarin Filosoof & schrijver Hans Schnitzler aanzet met zijn kritiek op de digitale cultuur tot denken. Worden we steeds meer koopwaar door een groot deel van ons leven door te brengen op internet?
